WIDOPEDIA
Een blog over Frans-Vlaanderen, de Nederlanden en Europa
Wido Bourel

Meest recente berichten
Archieven
Kernwoorden

Swaen, Michiel de

Vital Celen, een pionier…

Op 9 februari 1887 werd in Hulshout, in de Kempen, Prof. Dr. Vital Celen (1887-1956) geboren. Celen was van opleiding een germanist en hoogleraar Nederlandse letterkunde.

Met betrekking tot Frans-Vlaanderen was Celen een pionier en een vurige verdediger van de Frans-Vlaamse zaak in Vlaanderen. Hij was bevriend met de vertegenwoordigers van drie generaties Frans-Vlamingen: met prof. Camille Looten; met de leider van het Vlaams Verbond van Frankrijk Jean-Marie Gantois; en ook met de dichter EmmanueL Looten.

Vital Celen schreef verschillende boeken over Frans-Vlaanderen:

  • Fransch-Vlaanderen. Letterkundige betrekkingen met Vlaanderen. Herleving van het nationaliteitsgevoel (1933)
  • Zoo schrijven de Fransch-Vlamingen (1943)
  • Frans-Vlaanderen in woord en beeld (1948)
  • Het Nederlands in Duinkerke door de eeuwen heen (1951)
  • Stemmen van trouw uit Frans-Vlaanderen (1954)

Tussen 1927 en 1934 zou hij ook de volledige werken van de Frans-Vlaamse dichter Michiel de Swaen, uitgeven, met de steun van Camille Huysmans en Maurits Sabbe.

Gepubliceerd

09.02.2025

Kernwoorden
Reacties

Michiel de Swaen: “de feniks der dichters”

Op 20 januari 1654 werd in Duinkerke de dichter Michiel de Swaen geboren, heelmeester en belangrijkste rederijker en dichter van de Zuidelijkste Nederlanden.

Tijdens zijn leven maakte hij de militaire aanhechting van zijn geboortestreek door Frankrijk mee. Maar het werk van de Swaen laat geen twijfel over zijn liefde voor de Nederlanden, het oude vaderland dat hem jammerlijk door Frankrijk werd ontnomen.

Bij zijn overlijden in 1707 werden vele grafschriften en lijkdichten in het Nederlands door plaatselijke dichters aan hem gewijd. Hier volgt zo een grafschrift “voor den Phenix der Dichters’ van de hand van P. Labus die zichzelf “syn besondere vrient” noemt”.

HIER LEYDT DE SWAEN DIE DOOR SIJN GROOT VERSTANT
SOO IN DE KONST VAN HEELIGH ALS VAN’T DICHTEN
EN DOOR SIJN VERSSEN KON ELCK ONDERRICHTEN.
DE BROEDERS DIE HEM OP DE REDEN -ZAEL
DIE HOORDEN SPREKEN, MOETEN HERT’LIJCK TUYGHEN,
DAT SIJNEN GEEST EN PEN EN LIEVE TAEL
EEN IEDERS HERT KON TOT SIJN LIEFDE BUYGHEN.
DE VRIENDEN SELFS VAN AL DE VLAEMSCHE STEÊN
BEKENNEN SULCX. MAER ÉÉN SAECK TE BEKLAGHEN
IS DAT HY ’T LICHT ONTVINGH DAER SOO ICK MEEN
DE VLAEMSCHE DICHT KONST WEYNIGH KAN BEHAEGHEN.
EEN SLECHTE LOON VOOR MENIG DEFTIG DICHT
DAT SIJN VERHEVEN GHEEST ONS QUAM TE GEVEN!
ONTVING HIJ ’T ANTWERP OF IN HOLLANDT ’T LICHT
SYN WERCK EN NAEM IN DRUCK SAGH M’EEUWIG LEVEN.

Gepubliceerd

20.01.2025

Kernwoorden
Reacties

Michiel de Swaen

Wij schrijven 1971. Ik was 15 jaar en las in de plaatselijke krant van de nakende oprichting van ene “Michiel de Swaenkring”. Schande : ik had nog nooit gehoord van deze Michiel de Swaen. Wie kon dat toch zijn ? Maar de bijgevoegde melding “regionalistische beweging van de Vlamingen in Frankrijk” was geruststellend. Wij waren dus niet alleen, er waren nog mensen die iets wilden doen voor de taal en cultuur van onze streek! Mijn vriend Stefaan en ik namen onze fietsen en reden op de afgesproken dag naar Kassel, op zoek naar de initiatiefnemers. Er stond geen adres vermeld in dit korte artikel en dus zochten wij de hele namiddag van café tot café, en op de lange duur van huis tot huis naar de heer … de Swaen. Maar niemand had weet van deze bijeenkomst en bij nacht werd onze zoektocht opgegeven. Anders hadden wij wellicht tot de stichtende leden behoord van de Michiel de Swaenkring!

Aen den Heer Van Heel

Wat claegt gy, heer van Heel, wat doet gy Hollant treuren,
Omdat een wilde Swaen syn kust verlaten heeft?
De Swaen, met een meerder recht, tot rouwe sigh begeeft,
Nu een soo soet verblyf niet meer hem magh gebeuren.


O Hollant ! vreedsaem lant, waerin de vryheyt leeft,
Wat socht ik die vergeefs by uwe nagebueren,
Waer Frans en Castiliaen de rust en vrede schueren,
Waar’t hooft der borgery voor vreemde heeren beeft…


O had ik, lieve Lant, in uw begryp gebleven,
Hoe vroylyk wiert myn stem tot singen voorts gedreven,
Of aen de Rotte-stroom, of midden op de Maes!


Nu leef ik in een oort waer vreughde is uytgeweken;
Myn spys is bittre gal, myn sang… Eylaes! Eylaes!
Och! Och! waer heb ik my, misleyde Swaen, versteken!’


Michiel de Swaen

Gepubliceerd

23.04.2012

Kernwoorden
Reacties