Op 5 januari 1477, bij het beleg van Nancy (Nantzig), sneuvelt Karel de Stoute, hertog van Bourgondië, Brabant, Limburg, Gelder en Luxemburg, graaf van Vlaanderen, Artesië, Henegouwen, Holland, Zeeland, Zutphen en Namen, heer van Mechelen.
Zijn bijnaam betekent “de stoutmoedige” en slaat dus niet op verwerpelijk gedrag. Zijn dochter Maria van Bourgondië zal de staatkundige vereniging van de Nederlanden voltooien. Het praalgraf van Karel de Stoute bevindt zich te Brugge in de Onze-Lieve-Vrouwekerk.
05.01.2025
Op 3 januari 1972 overlijdt in Avignon de Vlaamse houtsnijder, tekenaar, graficus en schilder Frans Masereel. Hij werd in 1889 in Blankenberge geboren als zoon van een welgestelde Gentse Franstalige familie. Vader was textielfabrikant in de Arteveldestad.
Masereel volgde een tekenopleiding aan de Gentse Academie. Hij leerde etsen bij de kunstenaar Jules De Bruycker. Hij zou later een van de voornaamste grafische kunstenaars van zijn tijd worden.
Tijdens wereldoorlog I, weigerde hij als pacifist de Belgische oorlogswetten te volgen en werd als dienstweigeraar beschouwd. Het zou nog tot 1929 duren voor hij België terug binnen mag.
Alhoewel van welgestelde komaf, toch staat hij bekend voor zijn internationalistisch engagement en zijn fascinatie voor de Sovjet-Unie. In 1935-36 behoorde hij tot de Europese linkse kunstenaars, de zogeheten fellow-travellers, die de Sovjet-Unie bezoeken en de lof zingen van het communisme in Europa. Masereel bezocht tweemaal de Sovjet-Unie en ontmoette er kort de Sovjetdictator Josef Stalin.
Naast de vele werken die de sociale strijd illustreren is een deel van zijn oeuvre sterk verbonden met zijn geboortestreek. Vlaanderen werkte inspirerend voor het illustreren van de legende van Tijl Uilenspiegel van Charles Decoster en de gedichten van dichter Emile Verhaeren. En ook in zijn boek ‘Mijn land’ staan de herinneringen aan zijn geboortegrond centraal.
EQUIHEM
Er is ook een band tussen Masereel en de Nederlanden in Frankrijk. Honderd jaar geleden, in 1925 kocht Frans Masereel een bescheiden vissershuisje in Equihem, een vissersdorpje bij Bonen. Daar deed hij inspiratie op voor zijn vele werken, schilderijen, aquarellen en tekeningen waar de zee, de duinen, de schepen en het vissersvolk een plaats krijgen.
Zijn laatste wens was om in Vlaanderen te worden begraven. Zijn graf bevindt zich op de Campo Santo begraafplaats in Gent-Sint-Amandsberg.
03.01.2025
In januari 1959, 65 jaar geleden, werd Charles de Gaulle tot president van Frankrijk gekozen. Sommige Franstalige historici in dit land beweren dat deze benoeming ook de Vlaamse Beweging van de jaren ’60 heeft beïnvloed.
De Franstalige historicus Vincent Dujardin schrijft, in Le Soir van juni 2008, hierover het volgende: “volgens de verslagen van de staatsveiligheid zou hij (=De Gaulle) de aanhangers van ‘Walen buiten’ onrechtstreeks hebben gefinancierd.” Dujardin voegt eraan toe: “dit leidde de Belgische regering ertoe zich te verzetten tegen een bezoek van de Gaulle aan België in 1968.”
Achter dit verhaal schuilt het idee dat ‘Leuven Vlaams’ het einde van België kon versnellen. En dus ook de verwelkoming van Wallonië bij Frankrijk. Weet iemand van onze lezers hier meer over? Is deze ‘onrechtstreekse’ financiering een fabeltje?
02.01.2025
De Vlaams mystica Maria Petyt. werd op 01 januari 1623 in Hazebroek geboren. Maar haar geboortestad is dit vergeten. En de Nederlandstalige redactie van Wikipedia is blijkbaar niet op de hoogte dat de stad Hazebroek toen nog geen “stad in Frankrijk” was maar in de Zuidelijke Nederlanden.
In haar autobiografische geschriften verzameld onder de hedendaagse titel “Het leven van Maria Petyt”, schrijft Maria het volgende over haar ouders en haar geboorte:
“Mynen vader was van gheboorte van Haezebroeck, myn moeder van Poperinghe. Vader was ghenoemt Jan Petyt, myne moeder Anna Folque (…). Ick was het eerste kindt van haer tweede huwelyck, ende ben tot Haezebroeck gheboren op Nieu-jaers-dagh ten 12 uren ‘nachts in het jaer 1623 ende wiert ghenoemt Maria.”
Let op de heldere taal van Maria. Geen AVNT kromvlaamsch, geen streektaal maar een heldere en vloeiende Nederlandse taal uit de 17de eeuw. Iemand uit Hazebroek was toen vlot verstaanbaar en leesbaar tot in Gent en Mechelen, steden waar haar religieuze roeping haar zou brengen.
01.01.2025